Hej wszystkim! Dzisiejszy post będzie o motywacji, ale też nie tylko! Jest to tylko jeden z tematów tego posta, a jak chcecie dowiedzieć się co będzie dalej, to zapraszam!

Motywacja - coś co zachęca nas do działania w jakiejś ważnej (lub mniej) sprawie. Często jest mowa o niej podczas ćwiczeń, ale żeby pisać bloga, też trzeba ją mieć. Jeśli nie będziemy mieć żadnej motywacji, to nasze posty nie będą mieć tego "czegoś", żadnej energii, po prostu nic! Bez sensu jest prowadzić bloga "pod przymusem" (chodzi mi o zmuszanie samego siebie), bo nawet nie sprawi nam to tyle radości, ile mogłoby. No dobra gadu gadu, ale skąd wziąć tą (bardzo potrzebną) motywacje. Czytając sobie wszystkie komentarze (w dodatku na temat, który nie jest  taki super radosny - ostatni post ) poczułam przypływ radości i (tej długo oczekiwanej) motywacji (chciałabym wam też podziękować za komentarze pod ostatnim postem, które dodały mi trochę wiary w siebie :)).

Czytając inne blogi, natrafiamy na zdanie, które daje nam pomysł na posta. Jest to przypadkowe zdanie, ale jakoś od razu chce nam się  tego posta napisać! Oparlibyście się takiej pokusie? Ja nie! Jeśli mamy "wenę" to musimy ją wykorzystać i taka "wena" jest naszą WIELKĄ motywacją. Tak samo z różnymi przedmiotami, rozmowami z ludźmi, wszędzie możemy znaleźć tą słynną "motywację"!



Osoby, które piszą posty typu DIY albo z inspiracjami, mogą szukać wielu pomysłów (i motywacji - jaki jest zamiennik tego słowa? Oświećcie mnie w komentarzach!) na stronach typu: Pinterest, Zszywka i wiele innych. Jeśli ja zobaczę np. filmik na Youtubie, na którym ktoś pokazuje jak zrobić waszego własnego EOS'a to od razu bardzo chce mi się go zrobić.



Więc tak, o motywacji to już koniec, ale chciałabym wam trochę powiedzieć o moich feriach. Dzisiaj zaczęłam swoje dwutygodniowe wolne i bardzo się cieszę! Już jutro wyjeżdżam na tydzień na zimowisko harcerskie i nie mogę się doczekać, bo bardzo lubię takie wyjazdy. Na kolejny tydzień nie mam żadnego pomysłu, ale na pewno odpocznę (no bo przecież przez w te niecałe 3 tygodnie szkoły się bardzo zmęczyłam...). Mam pomysł, żeby chodzić na lodowisko i zrobić jakąś sesje. Muszę też ogarnąć mój aparat, ponieważ ma czarną plamkę na obiektywie (jest to mały, czerwony i już trochę stary samsung, ale tą plamkę ma już długo, a zaczęłam go bardziej potrzebować przez bloga) i może zaniosę go do serwisu. A może wy spotkaliście się z taką plamką na obiektywie? Nie jest to żaden pyłek, ponieważ jak wycierałam obiektyw chusteczką to nadal tam pozostawała.



Kochani, to już koniec tego posta, dajcie znać w komentarzach co u was słychać i kiedy macie ferie! Może podpowiecie mi trochę, co mogę jeszcze zrobić w moje wolne! Dziękuje za każdy komentarz i obserwację - są moją wielką motywacją!

Hej wszystkim! Dzisiejszy post będzie o... strachu. Właśnie tak! Boimy się różnych rzeczy, od ocen po to co będzie np. z naszą przyjaźnią. Raczej każdy się czegoś obawia, ale nikt nie mówi o tym na forum do ludzi. Tak jak np. radością z jakiejś rzeczy dzielimy się z innymi na Snapchacie, Facebooku to o strachu, złości i smutku nikt tam nie napisze, no bo po co? Gdyby każdy tak się zachowywał internet byłby zawalony takimi wpisami. Ale akurat w tym poście chcę się z wami podzielić sprawami, których się obawiam i mam nadzieję, że wy też to zrobicie to w komentarzach. Udzielimy sobie wirtualnego wsparcia i nie będziemy sami. Mam nadzieję też, że taki typ posta wam się spodoba. Pokazuje on, że nikt nie jest idealny.





Moim największym zmartwieniem w ostatnim czasie jest konkurs z fizyki. Czuję, że się staram, ale nie na tyle ile mnie stać. Nie umiem tego wyrazić, jest to specyficzne uczucie. Jak myślę o nim, a zazwyczaj nie są to dobre myśli, coraz bardziej opanowuje mnie strach, że jednak mi się nie uda. Niestety też bardzo mozolnie i ciężko idą mi próbne testy, a w porównaniu z koleżankami (nie powinnam się do nich porównywać, ale ciii...) wypadam najgorzej. Czuję się słaba, myślę o sobie, że nie dam rady i w ogóle nie mam szans, może to trochę nie prawda, ale jak się czegoś boimy to wymyślamy niektóre rzeczy, tak? Ale ja i tak nadal żyję w takim przekonaniu...




Kolejnym moim mini strachem są oceny. Jestem z siebie dumna, ponieważ zaczęłam się mniej nimi przejmować niż dawniej, ale też łatwiej mi je zdobywać lepsze od kiedy jestem w nowej szkole. Tak naprawdę nigdy się nie zmienię i jak bardzo dam rady uwziąć się na niektóre oceny, tak chyba pozostanie to do skończenie przeze mnie szkoły. Na koniec semestru oczywiście ostatnie sprawdziany i jak dostaniesz z nich 6 to będziesz mieć 6 na koniec i jak tu się nie zastanawiać nad tym co dostaliśmy i nie bać się, czy nam się uda. No ale oceny nie są przecież najważniejsze.


Ciągle strach związany ze szkołą, ale przecież nie tylko taki istnieje. Bardzo często mam tak, że z powodu jakiś wydarzeń boli mnie brzuch i nie chcę już uczestniczyć w tej imprezie/spotkaniu, wy też tak macie? Czasami boję się też występów na scenie z kółka teatralnego, ale to zdarza mi się już naprawdę dawno.


Tak o to chciałabym zakończyć tego posta. :) Mam nadzieję, że wam się spodobał. A wy macie rzeczy, których się boicie? Podoba wam się nowy wygląd bloga?